Met pijn in het hart: waarom we stoppen met HometoStart
Samen met talloze jonge woningzoekers hebben we ons de afgelopen jaren vol overtuiging ingezet voor iets wat zo simpel zou moeten zijn: een betaalbare starterswoning. We hebben alles op alles gezet. Ontelbare gesprekken gevoerd. Niet met één of twee partijen – maar met iedereen: ontwikkelaars, bouwers, woningcorporaties, producenten, grondeigenaren, ministeries, RVO, provincies en meer gemeenten dan we kunnen tellen. Bestuurders, politieke partijen, ambtenaren – we hebben ze allemaal opgezocht. Want we wisten: als iedereen wil, dan kán het. Dan is het mogelijk om voor starters een woning te realiseren die betaalbaar is en toekomst geeft.
En die wil leek er te zijn. Iedereen sprak warme woorden over ons initiatief en over de lokale initiatieven die eruit voortkwamen. Iedereen zag de noodzaak. Iedereen begreep: zo kan het niet langer. Maar keer op keer liepen we tegen diezelfde muur. De muur van "zo gaat het nou eenmaal". De muur van gewoontes, van regels, van angst voor het onbekende. Van goede bedoelingen die nergens toe leiden.
Verandering vraagt lef. Iemand die het voortouw neemt. Die zijn nek uitsteekt en blijft staan, ook als het lastig wordt. En ja, er waren momenten waarop het leek te kunnen. Waar we dachten: nu komt het in beweging. Zoals in Almere, waar de raad vier jaar geleden ruimte aanwees voor experimentele betaalbare woningbouw. Vier jaar verder – en geen enkel experiment dat is gestart. Of het idee om NHG-garanties mogelijk te maken voor woningen op tijdelijke locaties. Een kansrijke oplossing die strandde omdat te weinig gemeenten hun nek wilden uitsteken.
In Leiden hadden we een concreet voorstel voor een inbreidingslocatie, gebaseerd op grondig onderzoek. Alles lag klaar. Maar nee – toch weer een brug te ver. En in Zaandam werd het plan omarmd door uitvoerders, corporaties en bestuurders. Het stond op de agenda, kreeg prioriteit. Maar toen het moment daar was om de eerste stap écht te zetten? Niemand durfde.
Bezwaren zijn altijd te vinden. Uitwegen liggen altijd voor het grijpen. Maar zo komen we nergens.
Verandering heeft mensen nodig die doen. Die niet alleen praten, maar ook vasthouden, tegen de stroom in, tot het eerste fundament wordt gelegd. Bij HometoStart hebben we nooit genoegen genomen met vaagheden of goede bedoelingen. We hebben steeds gewerkt aan het concrete resultaat. En als dat resultaat uitblijft – keer op keer – dan moet je eerlijk durven zijn. Dan moet je je afvragen: is dit nog wel de juiste weg?
Met veel pijn hebben we moeten concluderen: deze weg leidt ons niet verder. En daarom stoppen we met HometoStart.
Dat besluit komt hard aan. Allereerst voor al die jonge mensen die zich met hart en ziel hebben ingezet om in hún gemeente een betaalbare starterswoning mogelijk te maken. Hun energie, hun betrokkenheid, hun hoop – dat verdient alleen maar diepe bewondering. We zijn hen intens dankbaar. En we kijken met groot respect naar hun inzet, hun doorzettingsvermogen. Want één ding geloven we nog altijd: met de kracht die zij hebben laten zien, komt het uiteindelijk goed. Linksom of rechtsom.
Dank jullie wel. Echt.
